Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2009

Τα φώτα της πόλης

Μπροστά σου τα φώτα της πόλης... μιας άλλης πόλης. Σημαδεμένη απ' την αλμύρα της θάλασσας και την αύρα που ανέδυε το βουνό στ' ανατολικά. Στιγματισμένη από τους ανθρώπους. Τα πρόσωπα τους και το γέλιο τους. Το δάκρυ και το χαμόγελο που χάριζαν ή στερούσαν ουρανούς με αστέρια... Και κοίτα εκείνο τ' άστρο- ψηλά που ναι. Χαμογέλασες. Η ματιά σου μυστηριώδης και αινιγματική... έχει τα χρώματα του του παραδείσου συγκεντρώσει... Με κοιτά και αναζητά... Κάτι που ποτέ δεν βρίσκει... Καθόλου περίεργο όμως για μένα.. ξέρω πως τα χει όλα! Τι καινούριο αυτός εδώ ο κόσμος.. τι? Μπροστά σου όλα τα φωτα της πόλης σε προκαλούσαν για μια νέα αναζήτηση... Στα γνωστά και στ' άγνωστα...

Άδικος καιρός για ταξιδιώτες

Ταξιδεύοντας ανάμεσα στ'αστέρια αναζητούσα χαμένα καλοκαίρια στιγμές που ζουν ακόμα ανατέλοντας στο γιόμα. Με βρήκες κάποτε μισό να ψάχνω κάποια σαν εσένα φοβόμουνα πως ήταν ψέμα να αισ9άνομαι έτσι και εγώ. Προσπάθησα να σε κερδίσω μέσα στον κόσμο σου να ζήσω αλλά ήσουν για πάντοτε μια ξένη με μια φωτιά αληθινή,θαμμένη. Ενώ σκεφτόμουνα τα βράδυα αν άξιζε να σ'αγαπώ κι αληθινά να υπομένω το θαύμα φάνηκε ξανά. Και τότε ήταν που η θύμιση σου σαν το απόσταγμα σοφού με έφερε ξανά εμπρός σου να λέω το τραγούδι ενός τρελού!

Μια αγαπημένη σκηνή για τους λάτρεις του χορού και του Ζορό(!)

Κάποιοι λένε ότι είναι paso double, ένας ισπανικός χορός επηρεασμένος από τις ταυρομαχίες κατά τον οποίο ο άντρας είναι ο ταυρομάχος και η γυναίκα η κάπα του... Άλλοι πάλι λένε ότι είναι τανγκό.. Εγώ αν και θα υποστηριξω την πρώτη από τις εκδοχές θα σας προτείνω να απολαύσετε τη μαγεία που αποπνέει αδιαφορώντας για περεταίρω επε3ηγήσεις πάνω στη μαγεία αυτή...

Αντί για "καλημέρα" μια πρόταση για ταινία...(Νιώσε το ρυθμό)

Για όσους αγαπούν τον κλασικό χορό, η ταινία αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μια αφορμή για να τον αντιμετωπίσουμε πιο ζεστά με ελεύθερη ψυχή... Θέμα: Έπειτα από ένα συμβάν, που τον προβλημάτισε σχετικά με τη συμπεριφορά των ανηλίκων, ένας επαγγελματίας χορευτής προσφέρεται να παραδώσει μαθήματα χορού σε σχολείο, όπου φοιτούν παιδιά από κακόφημες και φτωχές περιοχές της πόλης. Αρχικά, έρχεται σε σύγκρουση με τους μαθητές. Όμως, μέσω του χορού, βρίσκουν κοινή γλώσσα επικοινωνίας.

Δ.Θεοδόσης- Όσο κρατάει ένας καφές(απολαύστε το για όσο κρατάει ένας καφές)

Ανθρώπινη παλέτα

Εικόνα
Προβολή πλήρους άλμπουμ Ο άνθρωπος είναι η παλέτα του πιο θαυμαστού απ’ όλους τους ζωγράφους της ιστορίας της τέχνης… Τα χρώματα της δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο ψυχισμός του. Τόσο αληθινά- στ’ αλήθεια- ακουμπισμένος στο τραπέζι της ανθρώπινης σκέψης! Και για φαντάσου στη σπουδαία αυτή παλέτα την ύπαρξη αποκλειστικά κάθε βάθους του μπλε που μαρτυρά την γαλήνη και την ηρεμία που αναζητεί εκείνος… Και για φαντάσου το ξύλο εκείνης βαμμένο με το κόκκινο της φωτιάς μονάχα κραυγάζοντας με σθένος για χωρίς όρια ζωή, γεμάτη από θανάσιμα αμαρτήματα, γεμάτη από λαγνεία ίσως… Κανείς σοφός εδώ δεν θα μετρήσει τι είναι πιο καλό.. το μπλε ή το κόκκινο… Όμως ο πιο όμορφος ουρανός είναι εκείνος του ηλιοβασιλέματος. Αυτός που σ’ αφήνει να δεις μαζί το μπλε της νύχτας και το κόκκινο με το οποίο μπογιατίζει ο ήλιος τον ορίζοντα… Όμως ο πιο όμορφος άνθρωπος είναι εκείνος που την ολοκλήρωση στο πετσί του έχει νιώσει…

O βούρκος

Η ανιαρή σου πραγματικότητα, αποκομμένη από εκείνη των υπολοίπων της κοινωνίας που καλούσουν να επιβιώσεις, σε έκανε να πιστέυεις πως η μάχη είχε ολότελα χαθεί. Παρασυρόμενος στο βούρκο της εποχής πάσχιζες να σωθείς και να σώσεις. Μάταια πάλευες να κρατηθείς στην επιφάνεια... Μία γία σένα... Μία για τους άλλους... Μία για σένα... Μία για τους άλλους... Και πάντα εκεί που δεν το περιμένεις, ενώ τα μάτια σου είναι θολωμένα απ' την κούραση και τα δάκρυα του πόνου, ένα χέρι άγνωστο σε τραβάει ψηλά και κινείστε και οι δύο μαζί για τη σωτηρία των ψυχών σας και των άλλων...