Ο κύκλος των χαμένων ποιητών

http://www.exitnews.gr/an-o-athlitismos-einai-o-adelfos-tis-ergasias-tote-i-techni-einai-i-xadelfi-tis-anergias/ Η παραπάνω φράση του  Thomas   Kapielski  αποτελεί και τον τίτλο της τρέχουσας έκθεσης στο παλιό ξενοδοχείο Πίνδαρος (Σοφοκλέους 24) στο πλαίσιο των διοργανώσεων του CAMP! για το μήνα Σεπτέμβριο. Η δεδομένη έκθεση συμπεριλαμβάνει έργα Αυστριακών και Ελλήνων καλλιτεχνών, με στόχο την ανάπτυξη ενός εικαστικού διαλόγου γύρω από τα φαινόμενα της οικονομικής ύφεσης και της ανεργίας, καθώς και των παρεπόμενων επιπτώσεων τους στους νέους. Οι ίδιοι οι διοργανωτές επιδιώκουν να προβάλλουν τις διαφορές με τις οποίες αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες του βορρά τα προαναρθέντα ζητήματα του κοινωνικού χώρου, συναρτήσει πάντοτε των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας τους, από τους καλλιτέχνες του νότου που προσλαμβάνουν μια σαφώς πιο κλιμακούμενη έκφανση των ζητημάτων αυτών. Πέραν αυτών όμως, μέλημα των διοργανωτών της έκθεσης συνιστά και η διατύπωση ερωτημάτων γύρω από τη σχέση της πολιτείας

Ξημερώνει . Η μέρα ξεκινάει. Όπως κάθε άλλη. Ανοίγω τα μάτια. Κοιτάω το ταβάνι. Πάντα το ίδιο ταβάνι. Κενό μνήμης. Σηκώνομαι. Πηγαίνω προς το μπάνιο. Καθρέφτης. Μάτια κόκκινα. Πρησμένα. Λίγες μελανιές. Στους ώμους. Λίγες γρατζουνιές. Επιπόλαιες. Στα χέρια. Δε θυμάμαι. Τον λόγο. Πλύνομαι. Φτιάχνω καφέ. Κλείνω το φως. Έξω. Με τις βαριές κουρτίνες. Του δωματίου. Ανοίγω. Τον υπολογιστή. Ανάβω. Τσιγάρο. Πρώτη τζούρα. Πρώτη εικόνα. Ένας μεσήλικας. Σε κάποια πλατεία. Μιλάει για τον Ο’ Τουλ. Για την ερμηνεία του. Στον Becket . Άστεγος. Τσακισμένος. Από τη μοναξιά. Έπειτα. Μια όμορφη παρέα. Διασκεδάζουν. Με τη καρδιά τους. Με ούζα. Με ρεμπέτικα. Το τηλέφωνο. Η σιωπή που κουβαλάει το ξημέρωμα. Η δολοφονία. Η απεργία. Η ρουτίνα. Η δυστυχία. Τα καδρόνια. Στις τζαμαρίες. Κυνηγητό. Στο σκοτάδι. Κυνηγητό. Μαύρο. Σκοτάδι. Αποκοιμιέμαι. Ξανά όρθια. Ρημαγμένη. Όρθια. Νεκρός. Ρο