Μετα απο καιρο...
Μετα απο καιρο απουσιας και παρουσιας φτανουμε να ακουμπαμε κατι απο πραγματικοτητα. Αυτο που με θλιβει ειναι οι πιο κατω-αρκετα παλιοτερες- αναρτησεις. Με θυμωνουν, τις ζηλευω ισως.... Ονειροπαρμενες και αφελεις... Τωρα οσα γραφω εχουν κατι περισσοτερο απο κυνισμο και λιγοτερο αφελεια. Σαν μια νεα ταξη πραγματων. "Ο κοσμος γερνει,γκρεμιζεται..." Κι ενω σ αυτο τιποτα το κακο δεν βρισκω, εξοργιζομαι που τιποτα δεν βρισκεται να το αντικαταστησει. Αντικαταστησει και οχι υποκαταστησει. Αιωνια κατωτεροι των περιστασεων.