Αστεροειδής λάμψη στην ύπαιθρο.

Τ'αστέρια δεν είναι καρφίτσες
να τις βάλεις πάνω στο ύφασμα
που ράβεται σε φούστα
και να μείνουν στη θέση τους.
Δεν είναι καν ίδια με τα φώτα του
πεζοδρομίου, φώτα
σκληρά και βράρβαρα,
όπως η άσφαλτος και οι
άνθρωποι
που πάνω τους νομίζουν ότι
ταξιδεύουν,νοητά ή πραγματικά.
Γιατί τ' αστέρια δεν είναι λαμπιόνια
που κατασκευάζεται
το φως τους,
Τ' αστέρια είναι λαμπιόνια
που εμπνέονται
το φως τους.

~~~~~~~~~

Οι αναγνώστες μου μισούν το
διδακτικό ύφος του συγγραφέα.
Και αυτό διότι οι πραγματικοί
συγγραφείς- γνωρίζουν- πως
κατέχουν μονάχα μια γνώση.
Ό,τι δεν κατέχουν απαντήσεις
για τίποτα.
Και μόνο όταν γράφουν
ίσως κάτι περισσότερο απ' το
τίποτα να λάβουν.


~~~~~~~~~

Δεν υπάρχουν λέξεις.
Γράφω για να γράφω.Χωρίς νόημα
κανένα, χωρίς καμιά ανάγκη για ξέσπασμα.
Δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπάρχει τώρα.