Ναζίμ Χικμέτ- ANGINE DE POITRINE
Αν ειν' εδώ η καρδιά μου η μισή
η άλλη μισή, γιατρέ, είναι στην Κίνα
Και ορμάει με το στρατό που ροβολάει
στον Κίτρινο τον ποταμό.
Κάθε πρωί, γιατρέ, κάθε πρωί,
την ώρα που χαράζει,
στον τοίχο στήνουν την καρδιά μου
σπαράζει που σπαράζει κει στην Αθήνα
- Στο σκοτωμό Κι όταν βραδιάζει στη φυλακή
Κι όταν ο ύπνος απλωθεί στους διαδρόμους
η δόλια μου η καρδιά παίρνει τους δρόμους
και πάει κονάκι να ζητήσει να κρυφτεί
σ' ένα σπιτάκι της Σταμπούλ να ξενυχτίσει
Μες απ' τα σίδερα, γιατρέ, βλέπω τη νύχτα
και η καρδιά μου ας σφίγγεται
και η καρδιά μου ας θλίβεται
πάνω στο ξύλο με τ' άστρο θα χτυπάει
το μακρυνό γεμάτη πίστη.
Και ύστερα εδώ στ' αριστερά μου
δέκα χρονάκια πια, γιατρέ δέκα χρονάκια
στο χέρι μου κρατώ ένα μήλο
κρατώ ένα μήλο πορφυρό
που λαχταρώ να το χαρίσω στο δύστυχο λαό μου...
Έτσι γιατρέ, όπως και ναχει δε φταίει η νικοτίνη,
δε φταίει η φυλακή!
Να γιατί μ' έπιασε η στηθάργη!
1948
η άλλη μισή, γιατρέ, είναι στην Κίνα
Και ορμάει με το στρατό που ροβολάει
στον Κίτρινο τον ποταμό.
Κάθε πρωί, γιατρέ, κάθε πρωί,
την ώρα που χαράζει,
στον τοίχο στήνουν την καρδιά μου
σπαράζει που σπαράζει κει στην Αθήνα
- Στο σκοτωμό Κι όταν βραδιάζει στη φυλακή
Κι όταν ο ύπνος απλωθεί στους διαδρόμους
η δόλια μου η καρδιά παίρνει τους δρόμους
και πάει κονάκι να ζητήσει να κρυφτεί
σ' ένα σπιτάκι της Σταμπούλ να ξενυχτίσει
Μες απ' τα σίδερα, γιατρέ, βλέπω τη νύχτα
και η καρδιά μου ας σφίγγεται
και η καρδιά μου ας θλίβεται
πάνω στο ξύλο με τ' άστρο θα χτυπάει
το μακρυνό γεμάτη πίστη.
Και ύστερα εδώ στ' αριστερά μου
δέκα χρονάκια πια, γιατρέ δέκα χρονάκια
στο χέρι μου κρατώ ένα μήλο
κρατώ ένα μήλο πορφυρό
που λαχταρώ να το χαρίσω στο δύστυχο λαό μου...
Έτσι γιατρέ, όπως και ναχει δε φταίει η νικοτίνη,
δε φταίει η φυλακή!
Να γιατί μ' έπιασε η στηθάργη!
1948
Σχόλια
πολύ όμορφο το blog σου,
άρχισα να το διαβάζω από τον πολύ αγαπημένο μου Ναζίμ Χικμέτ.
Και συνέχιζω....