Rydyard Kipling- Αν...

Ή αν σε συκοφαντούν να μην καταδεχτείς το ψέμα
Ή αν σε μισούν χώρο στο μίσος να μην δώσεις
Και ωστόσο να μην φαίνεσαι πολύ καλός
Ή να μιλάς πολύ σοφά

Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον εαυτό σου
Όταν οι πάντες αμφιβάλλουνε για σένα
Κιόλας να συγχωρείς την δυσπιστία τους αυτή

Αν το μπορείς να περιμένεις και να μην σε λυγίζει η αναμονή

Αν το μπορείς το θρίμβο και την καταστροφή
Να συναντάς
Και όμοια να φέρεσαι σ' αυτές τις δύο απάτες

Αν να ονειρεύεσαι μπορείς δίχως κυρίους στα όνειρα να κάνεις
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως οι σκέψεις σου να γίνουν ο σκοπός σου

Αν την αλήθεια που είπες να ακούς αντέχεις
Από πανούργους στεβλωμένη
Παγίδα για να γίνει των μωρών

Ή να κοιτάς αυτά που'χεις χαρίσει
τη ζωή σου να τσακίζουν

Και σκύβεις και τα χτίζεις με τα εργαλεία φθαρμένα

Αν όσα απέκτησες ένα σωρό μπορείς νσ τα μαζέψεις
Και τα ρισκάρεις
στο κορώνα-γράμματα μεμιάς

Και χάσεις πάλι απ' την αρχή αρχίζεις
Χωρίς κουβέντα μια να πεις για την απώλεια

Αν να αναγκάσεις το μπορείςκαρδιά, νεύρα και σφρίγος
να λειτουργούν
και ας είναι από καιρό σωσμένα

Και έτσι να αντέχεις όταν δεν έχει απομείνει τίποτα σε σένα
Παρά μονάχα η θέληση που τα οδηγεί: "βαστάτε"

Αν το μπορείς με πλήθη να μιλάς χωρίς την αρετή ν'αφήνεις
Με βασιλιάδες περπατάς και απλότητα δεν χάνεις

Αν μήτε εχθροί μήτε και φίλοι αγαπημένοι
να σε πληγώσουν το μπορούν

Όλο τον κόσμο αν αγαπάς μα πιο πολύ κανένα

Αν το μπορείς να δώσεις στο λεπτό
που τρόπο για συγχώρεση δεν βρίσκει

Εξήντα δευτερόπελτα να βιωθούν που αξίζουν

Δική σου τότε θα ναι η γη
και ό,τι πάνω της έχει

Και κάτι που είναι πιο πολύ: "Άνθρωπος θα είσαι γιε μου"