Δραπέτευση
Έγινε το ψαλίδι η τόλμη που δεν είχα,
γι αυτό σε πέταξα σε ένα σωρό από
παλιές ξεθωριασμένες φωτογραφίες.
Κι αν απορείς ακόμα για το αν έχω
τη δύναμη να απαντήσω με μια βουβή ματιά
όλο θυμό και πίκρα είναι που δεν
απόρησες πραγματικά για τη
θλίψη μιας φυγής που
γεννήθηκε πάνω στο σώμα μου.
Μα όσο είναι πίσω τα βήματα σου,
τόσο πιο γρήγορα πραγματοποιείται
η τωρινή ψευδαίσθηση
μιας στιγμής που καραδοκεί να μ'αρπάξει,
σε καινούρια δίχτυα να με πιάσει.
Τούτο το κενό- το δικό σου- μια για
πάντα τ' αρνήθηκα.
Σχόλια