Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2008

Για το "Καλή Χρονιά..."

Εικόνα
"...Ο Σκρουτζ δεν έσβησε ποτέ το όνομα του γέρο- Μάρλεϊ. Εκεί βρισκόταν, χρόνια μετά το θάνατο του, πάνω απ' την πόρτα της αποθήκης εμπορευμάτων: Σκρουτζ και Μάρλεϊ. Κάποιοι, καινούριοι στο επάγγελμα, αποκαλούσαν μερικές φορές το Σκρουτζ, Σκρουτζ, και μερικές φορές Μάρλεϊ και εκείνος ανταποκρινόταν και στα δύο ονόματα χωρίς να δίνει την παραμικρή σημασία..." "...Το Πνεύμα τον κοίταξε με επιείκια. Οι αισθήσεις του ηλικιωμένου άντρα διατηρούσαν ακόμη την αίσθηση από το απαλό του άγγιγμα, παρόλο που ήταν στον αέρα, οι κάθε μία συνδεδεμένη με χιλιάδες αναμνήσεις, και ελπίδες, και χαρές, και έγνοιες που είχαν ξεχαστεί πριν από πολύ καιρό..." ".. Δεν είχε άλλα συναπαντήματα με Πνεύματα και έζησε, από τότε και μετά χωρίς να ξανανταμώσει το θυμό, την απληστία, την κακία ή τον εγωκεντρισμό και ο κόσμος όλος έλεγε πως ο Σκρουτζ γνώριζε να τιμά τα Χριστούγεννα καλύτερα από όλους, εάν υποθέσουμε πως υπάρχει κάποιος άνθρωπος στη γη που κατέχει αυτή τη γνώση. Είθε να ει

Κάτι που δεν προβλήθηκε από την TV..

Κακώς που δεν το ανέβασα τόσες μέρες, αλλά φοβόμουν μήπως το blog μου έχει την ίδια τύχη με αυτού που προτοανέβασε το συγκεκριμένο ηχητικό. Λοιπόν, όποιος θέλει να ακούσει το σσυγκεκριμένο απόσπασμα μπορεί να πατήσει πάνω του και να το κατεβάσει από το rapidshare ή αν έχει τον IDM (Internet Downloander Manager) δεξί κλικ και επιλογή το Download with IDM Έχει σχέση με τα επεισόδια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου... Τα παιδιά που ακούγονται να χτυπιούνται από τα ΜΑΤ δεν ήταν κουκουλοφόροι... http://rapidshare.com/files/177783232/data.tumblr.com.mp3.html

Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία του 21ου αιώνα..

Εικόνα
Πριν από 2 χρόνια στην Χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου μου (πήγαινα 1η Γυμνασίου τότε) μια ομάδα από 6 κορίτσια παρουσίασε θεατρική παράσταση με εορταστικό περιεχόμενο... Το σενάριο αυτού του σκετς το είχα γράψει εγώ τότε και είχε διορθωθεί από μια καθηγητρία μου (την οποία και θέλω να ευχαριστήσω...για όλα!). Το ανέβασα, λοιπόν, στην περίπτωση που θέλετε να το κατεβάσετε και να το διαβάσετε!!! Η "πρώτη έκδοση" είναι αυτή που ανεβάστηκε στο σχολείο, ενώ η "δεύτερη έκδοση" προσαρμόστηκε το φινάλε έτσι ώστε να παρουσιαστεί στα πλαίσια Καλλιτεχνικών Αγώνων στα Χανιά... http://rapidshare.com/files/176891869/__924___943___945____967___961___953___963___964___959___965___947___949___957___957___953___940___9.html http://rapidshare.com/files/176891870/__924___943___945____967___961___953___963___964___959___965___947___949___957___957___953___940___9.html

Οδυσσέας Τσάκαλος- Δεν πειράζει

Οδυσσέας Τσάκαλος Δεν πειραζει,δεν πειραζει αν δε θες να μου μιλας αν κρυφα μονο κοιταζεις κι ολο μουτρα μου κρατας. Μη σε νοιαζει, μη σε νοιαζει δε θα σπασει το σχοινι σαν παιχνιδι να μας μοιαζει διχως τελος και αρχη Γιατι τα ματια σου εγω εχω φιλησει στην αγκαλια σου η καρδια μου εχει σβησει κι οι δυο μας πηγαμε σε ονειρα μεταξI μαζι σου αγαπη μου εγω εχω πεταξει Δεν πειραζει, δεν πειραζειοταν φτανω κι ειν' αργα ουτε θελω να τρομαζεις οταν ζουμε χωριστα Μη σε νοιαζει, μη σε νοιαζει αμα λειπει το φιλισαν παιχνιδι να μας μοιαζει παμε παλι απ την αρχη Γιατι τα ματια σου εγω εχω φιλησει στην αγκαλια σου η καρδια μου εχει σβησει κι οι δυο μας πηγαμε σε ονειρα μεταξi μαζι σου αγαπη μου εγω εχω πεταξει.Δεν αντεχω αλλο ελα,ελα παρε με αγκαλια να πεθανουμε στα γελια να 'ναι παλι οπως παλια.

CHILDREN OF A LESSER GOD ή Παιδιά ενός κατώτερου θεού...

Εικόνα
Περιγραφή: Μια από τις κλασικότερες ταινίες της δεκαετίας του '80, «Τα Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού» συγκέντρωσαν τέσσερις υποψηφιότητες για Οσκαρ και κέρδισαν το Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Μαρλί Μάτλιν). Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Μπρόντγουει, αφηγείται την ιστορία του Τζον Λιντς (Γουίλιαμ Χαρτ), ενός ιδεαλιστή καθηγητή και μιας δυναμικής κωφάλαλης κοπέλας, της Σάρα (Μαρλί Μάτλιν). Αρχικά, ο Λιντς αντιμετωπίζει τη Σάρα ως μια πρόκληση για την επαγγελματική του ιδιότητα. Σύντομα όμως η σχέση καθηγητή μαθήτριας εξελίσσεται σε έναν έρωτα τόσο παθιασμένο που διαλύει το εμπόδιο της σιωπής. Είναι μία απ' τις αγαπημένες μου ταινίες.. Προβάλει το μεγαλείο της ανθρώπινης θέλησης και δύναμης να ανταπεξέλθει σε κάθε είδους δυσκολία της ζωής και να ζήσει έντονες γεμάτο πάθος στιγμές...

Έλα- Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Άγιος ο Έρωτας...- Γιώργος Ανδρέου

Κ.Π. Καβάφης- Όσο μπορείς

Εικόνα
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτιλίσεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στις πολλές κινήσεις και ομιλίες. Μην την εξευτιλίσεις πηαινοντας της, γυρίζοντας συχνά και εκθέτοντας την στων σχέσεων και των συναστροφών την καθημερινήν ανοησία, ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κ.Π. Καβάφης- Φωνές

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους. Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό. Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας- σα μουσική, την νύχτα, μακρινή, που σβήνει.

Γιάννης Ρίτσος- Ρωμιοσύνη

Εικόνα
"Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνον στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο. Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή, σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια, σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ' αμπέλια του, σφίγγει τα δόντια. Δεν υπάρχει νερό. Μονάχα φως. Ο δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο." [...] "Α, τι μπρισίμι αστέρι ακόμα θα χρειαστεί για να κεντήσουν οι πευκοβελόνες απάνω στην καψαλισμένη μάντρα του καλοκαιριού "κι αυτό θα περάσει" πόσο θα στρίψει ακόμα η μάνα την καρδιά της πάνου απ' τα εφτά σφαγμένα παλληκάρια της ώσπου να βρει το φώς το δρόμο του στην ανηφόρα της ψυχής. Τούτο το κόκκαλο που βγαίνει από τη γης μετράει οργιά- οργιά τη γης και τις κορδές του λαγούτου και το λαγούτο αποσπερίς με το βιολί ως το χάραμα καημό- καημό το λέν στα δυοσμαρίνια και στους πεύκους

Πόρτο Ρίκο..- Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου: «Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του» Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες ημερολόγια καίει και πτυχία Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικόγια της ζωής του την σκηνοθεσία Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africaστο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια τουσαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλασε υπόγεια σκοτεινά και ύποπταλες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του Κι η Σύλβια

Όσον αφορά τα επεισόδια αυτών των ημερών...

Εικόνα
Δεν ξέρω αν αυτά που έχω να πω πρέπει να χαρακτηριστούν ακραία, αλλά θεωρώ ότι εν μέρει και όχι απόλυτα καλά κάνουν επεισόδια και συγκρούσεις... Είμαι της άποψης ότι αν τα επεισόδια ήταν οργανωμένα και αυτοί που τα έκαναν είχαν κάποιο από πίσω τους να τους καθοδηγεί (και όχι να κάνουν ότι κάνουν χωρίς όμως να ξέρουν το γιατί και απλώς... να αντιδρούν μέσω αυτού του τρόπου) και αν στόχος τους ήταν οι τράπεζες, οι πολυεθνικές, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα υπουργεία, το Μαξίμου κλπ και σε καμία περίπτωση τα αυτοκίνητα και τα καταστήματα του απλού κοσμάκη που πραγματικά ζορίζεται για να τα βγάλει πέρα (ναι... κάποιοι φρόντισαν γι' αυτό) θα ήμουν κάθετα υπέρ... Αλλά αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει με αποτέλεσμα τα επεισόδια να έχουν και αρνητικές συνέπειες που ακούν στο όνομα... Συντηρητικοποίηση του κόσμου... Ο κόσμος φοβάται βλέποντας το χάος που υπάρχει και δεν μπορεί να ταυτιστεί σε καμία περίπτωση με αυτά τα γεγονότα... Ακόμα και σήμερα που θα έπρεπε να υπάρχει καθολική συμμετοχή στην απε

Για τον Αλέξη...

Το Σάββατο το βράδυ ένα παιδί πέθανε άδικα από σφαίρα ειδικού φρουρού.. Άσχετα, από αυτά που είπε ο Καραμανλής (μ******) για το θάνατος του παιδιού έχει μεγάλες πολιτικές ευθύνες... Δεν ήταν η κακή στιγμή, αλλά το αποτέλεσμα μιας συσωρευμένης αγανάκτισης από την πλευρά και του παιδιού αλλά και του ειδικού φρουρού. Καταρχας, θέλω να πω ότι γενικά η γνώμη μου και η στάση μου απέναντι στην ελληνική αστυνομία δεν είναι και η πιο θετική... θέλω όμως να τονίσω κάποιες καταστάσεις.. Το δεδομένο σύστημα όπως το ξέρουμε έχει καταφέρει να μας φτάσει στην αποξένωση και την απομόνωση. Δεν συζητάς, δεν βλέπεις τον διπλανό σου...πόσο μάλλον να μπορέσεις να βρεθείς σε κάποια πολιτική αντιπαράθεση κάπου, με κάποιον... κάποτε... Οι ρυθμοί ζωής γρήγοροι, χάνεσαι στο χρονο.... και όλα αυτά για να μπορείς μετά βίας να καλύψεις τις απόλυτα επείγουσες ανάγκες σου... Οι χαμηλές βαθμίδες των αστυνομικών... δουλεύουν και αυτοί για 700-800 ευρώ... Και έχουν και αυτοί παιδιά, όπως οι γονείς μου. Το βρωμο-κράτος

Πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;

"Αν δεν καώ εγώ Αν δεν καείς εσύ Αν δεν καούμε εμείς πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;" Ναζίμ Χικμέτ