Για το "Καλή Χρονιά..."

"...Ο Σκρουτζ δεν έσβησε ποτέ το όνομα του γέρο- Μάρλεϊ. Εκεί βρισκόταν, χρόνια μετά το θάνατο του, πάνω απ' την πόρτα της αποθήκης εμπορευμάτων: Σκρουτζ και Μάρλεϊ. Κάποιοι, καινούριοι στο επάγγελμα, αποκαλούσαν μερικές φορές το Σκρουτζ, Σκρουτζ, και μερικές φορές Μάρλεϊ και εκείνος ανταποκρινόταν και στα δύο ονόματα χωρίς να δίνει την παραμικρή σημασία..."

"...Το Πνεύμα τον κοίταξε με επιείκια. Οι αισθήσεις του ηλικιωμένου άντρα διατηρούσαν ακόμη την αίσθηση από το απαλό του άγγιγμα, παρόλο που ήταν στον αέρα, οι κάθε μία συνδεδεμένη με χιλιάδες αναμνήσεις, και ελπίδες, και χαρές, και έγνοιες που είχαν ξεχαστεί πριν από πολύ καιρό..."

".. Δεν είχε άλλα συναπαντήματα με Πνεύματα και έζησε, από τότε και μετά χωρίς να ξανανταμώσει το θυμό, την απληστία, την κακία ή τον εγωκεντρισμό και ο κόσμος όλος έλεγε πως ο Σκρουτζ γνώριζε να τιμά τα Χριστούγεννα καλύτερα από όλους, εάν υποθέσουμε πως υπάρχει κάποιος άνθρωπος στη γη που κατέχει αυτή τη γνώση. Είθε να ειπωθεί αυτό και για εμάς, για όλους μας! Και έτσι, όπως ευχήθηκε και ο μικροσκοπικός Τιμ, Ας Μας Έχει Ο Θεός Καλά, Όλους Μας!"

Κάρολος Ντίκενς- Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα