Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2009

Τα γράψαμε στους τοίχους...ας τα πιστέψουμε...

"Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα;" "Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" "Το lifestyle είναι μαγικό: από μηδενικό σε κάνει νούμερο!" "Συμμετέχω. Συμμετέχεις. Συμμετέχει. Συμμετέχουμε. Συμμετέχετε. Αποφασίζουν " "Τα γκαζάκια δεν είναι μόνο για καφέδες" "Έγχρωμη ΤV. Ασπρόμαυρη ζωή." "Εμπρός στο έτσι που χάραξε ο τέτοιος" "Η θανατική ποινή ισχύει ακόμα στην Ελλάδα. Ονομάζεται "τυχαία εκπυρσοκρότηση"" "Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση. Τόση πολλή ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή" "Μην αφήσεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει" "Στις αίθουσες της πλήξης, η ζωή κάνει κοπάνα" "Αν ο θεός δεν ήθελε να γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο." "Το Πάσχα φέτος ματαιώνετε, βρέθηκε το πτώμα" "Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι θα ήταν παράνομες" "Πάρε ένα σκύλο να νιώσεις αφεντικο" "

Παραμονή πρωτοχρονίας 2009!

Σε λίγες ώρες ο χρόνος θα αλλάξει. Είναι η στιγμή αυτή ίδια με όλες εκείνες που οι άνθρωποι του παρελθόντος συναντούν τους ανθρώπους του μέλλοντος. Μια κοινή αυταπάτη τους τυλίγει και συνδετικός κρίκος εγώ... Το ψέλισμα των παθών και των τόσων λαθών. Στραβοκοιτάει η σκέψη μου και σας ονειρεύεται... Εσάς παλιοί μου σύντροφοι και συνοδοιπόροι. Στο σακούλι μου κρατώ τις ψυχές σας! Σ' ένα βρώμικο μπόγο τα διαμάντια των αναμνήσεων μας. Κάτι από τα γέλια μας και τα μαργαριτάρια των δακρύων μας. Κάτι από τις φωνές των διαπληκτισμών και τον ήχο της κιθάρας που πατούσε μελωδικά η φωνή μας, ενώ ερωτευόμασταν. Ταξίδια θυμάμαι μαζί σας... Όνειρα θυμάμαι μαζί σας... Αστέρια και ουρανούς. Κι είναι στ' αλήθεια πολλές οι φορές που σκέφτομαι εν αντιθέσει τους ανθρώπους του μέλλοντος. Μ' αυτά που πρόκειται να δώσουν και να ζητήσουν. Με τα τραγούδια που ίσως μου ψιθυρίσουν στ' αυτί. Θα μου τα ψιθυρίσουν; Και πριν τα τελευταία του χρόνου λεπτά στερέψουν και ποθήσουμε οι δείκτες να μπουν σ&

17 Νοέμβρη 2009

Θα αναρωτιέστε γιατί όλη αυτή η εμμονή με τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου. Περιληπτικά, λοιπόν, αναφέρω τι σημαίνει για εμάς το "Πολυτεχνείο". Σημαίνει να είσαι νέος και να έχεις δικαίωμα σ' αυτό... Σημαίνει να σαι στερημένος από όλες τις τρέλες που δικαιούσαι στα 20 σου χρόνια... Σημαίνει να σου λένε πως να ζεις και τι είναι ηθικό να πράξεις... Σημαίνει να σαι χαμένος στη νεανική σου μέθη, ενώ αντιδράς στο κατεστημένο και να σιγουρεύεσαι πως ολότελα ο κόσμος σου ανήκει. Σημαίνει να υψώνεις τα στήθη σου έναντι του αποκρουστικού εκείνου ήχου ψέλνοντας τον ύμνο της ελευθερίας... Σημαίνει να είσαι μόνος, αλλά να νιώθεις δυνατός. Σημαίνει να θυσιάζεσαι έχοντας αντιληφθεί πως ό,τι πιο σημαντικό έχεις δεν είναι η ζωή σου, αλλά οι ιδέες σου... Σημαίνει να τα δίνεις όλα για αυτές... Σημαίνει επίσης να εθελοτυφλείς για να κρατήσεις κάτι από τον πρώτερο σου ιδεαλισμό. Σημαίνει να κρατάς το χέρι του ανώνυμου συμφοιτητή και να ψελίζεις "Κρατήσου! Όλοι μαζί θα τα καταφ