Αγνώστου Συγγραφέα

Μιλά μέσα στον πυρετό του...
ξεφυλλίζει βιβλία ενός άγνωστου συγγραφέα..

Περιγράφει το θαύμα της ζωής του. Το όνειρο της ύπαρξης του. Τη συμφωνία με το δίαβολο και το δώρο. Ο συγγραφέας σου φαίνεται μπερδεμένος... Δεν ξέρει ποιο είναι το δώρο του διαβόλου απέναντι του... τι επέλεξε και του ζητούσε με απαρραμιλη επιμονή...

Δεν ξέρει τι θέλει!Αλίμονο, αν απ'αυτόν που περιμένει το παραμιλητό της απάντησης, το παραμιλητό της λύσης, δεν ξέρει τι θέλει...

Κι όμως, γνωρίζει και νιώθει καθαρό το αίσθημα της λύπης του που τον συντροφεύει, μιας και ό,τι περισσοτέρο πόθησε, τούτος ο Αγνωστος και Αγαπημένος συγγραφέας,ήταν αυτό που απομάκρυνε από το κόσμο της θέασης του, θέλοντας για λιγο να ανακουφιστεί από τον πόνο και να γιατρέψει τα σημάδια...

Δεν υπολόγιζε, βλέπεις, τα γηρατιά που του προξένισε η απουσία κι έτσι παγωμένο τον εαυτό του άφησε στην ίδια θέση της ατράνταχτης ανυπαρξίας...