Ένα αντίο στη νωθρότητα ζητάμε

Μεθυσμένες φωνές αφήνουν τον απόηχο τους στ’αυτιά σου. Πότε η φωνή σου ενωνόνταν με τη δική τους … πότε όχι!! Ήξερες πως υπήρχαν, πως ήταν ζωντανοί. Ένιωθες πως κάποιοι σαν εσένα δεν τις άκουγαν… Τα χρόνια πέρασαν και σε στιγμάτισαν… σε άλλαξαν… σε πρόδωσαν και σε επαλήθευσαν… Όμως πάνω απ’ όλα εσύ άκουγες ακόμα κάποιες μεθυσμένες φωνές που ο δικός τους απόηχος σε παραξένευε… Η καρδιά σου νέκρωνε καθώς πάλευες απ’ το μικρό σου δωμάτιο να συνεχίσεις να ακούς… Και όλο ν’ακούς-ναι!- με μια νεκρή καρδιά, η οποία παρέλυε ανύμπορη λόγω της νωθρότητας του κόσμου που έπρεπε, αλλά δεν ήθελε να ζήσει. Ο κόσμος ξεμάκρυνε και εσύ χαμένος σε μια ρομαντική ελπίδα, σε έναν ρομαντικό στοχασμό για νέες, μεθυσμένες φωνές που με τη σειρά τους θα κληθούν σε δράση και δεν θα πρέπει να κάνουν σφάλματα ίδια με εκείνα των χρόνων που πέρασαν…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κυβισμός

Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός και Γεωμετρική αφαίρεση

Φουτουρισμός